27 Եւ ստիպեաց զնա Աբիսողոմ, եւ արձակեաց ընդ նմա զԱմոն եւ զամենայն զորդիսն արքայի։ Եւ արար Աբիսողոմ խրախութիւն ըստ խրախութեան թագաւորի։՝՝
Եւ ասէ Աբիսողոմ. Ապա թէ ոչ՝ գոնէ եկեսցէ ընդ իս Ամոն եղբայր իմ։ Եւ ասէ արքայ. Ընդէ՞ր երթիցէ ընդ քեզ Ամոն։
Եւ պատուէր ետ Աբիսողոմ մանկտւոյ իւրում եւ ասէ. Տեսէք, յորժամ զուարթասցի սիրտն Ամոնայ ի գինւոյ, եւ ասացից ձեզ. Հարէք զԱմոն եւ սպանէք զնա, մի՛ երկնչիք. զի ո՞չ ապաքէն ես իցեմ որ հրամայիցեմ ձեզ. քաջալերեցարուք եւ լերուք յորդիս զօրութեան։