26 Եւ ասէ Աբիսողոմ. Ապա թէ ոչ՝ գոնէ եկեսցէ ընդ իս Ամոն եղբայր իմ։ Եւ ասէ արքայ. Ընդէ՞ր երթիցէ ընդ քեզ Ամոն։
Եւ ասէ արքայ ցԱբիսողոմ. Մի՛, որդեակ իմ, մի՛ երթիցուք ամենեքեան մեք, եւ մի՛ ծանրասցուք քեզ. եւ ստիպեաց զնա, եւ ոչ կամեցաւ երթալ, եւ օրհնեաց զնա։
Եւ ստիպեաց զնա Աբիսողոմ, եւ արձակեաց ընդ նմա զԱմոն եւ զամենայն զորդիսն արքայի։ Եւ արար Աբիսողոմ խրախութիւն ըստ խրախութեան թագաւորի։՝՝
Եւ ասէ Յովաբ ցԱմեսայի. Եթէ ո՞ղջ իցես, եղբայր։ Եւ կալաւ Յովաբ աջով ձեռամբն զմօրուացն Ամեսայայ համբուրել զնա։
Եւ դարձոյց զԱբեններ ի Քեբրոն, եւ խոտորեցոյց զնա Յովաբ ի կողմանց դրանն խօսել ընդ նմա դաւաճանութեամբ. եւ եհար ընդ սնակուշտն, եւ մեռաւ. վասն արեանն Ասայելի եղբօր Յովաբայ։
Շրթամբք իւրովք յայտնի առնէ ամենայն որ լայ զթշնամի՝՝, եւ ի սրտի իւրում նիւթէ զնենգութիւն.
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց. Ահաւասիկ ես ջեռուցից զնոսա, եւ փորձեցից զնոսա. զի՞ արարից յերեսաց չարեաց՝՝ դստեր ժողովրդեան իմոյ։