Եւ ասէ Դաւիթ ցհրեշտակն. Այսպէս ասասցես ցՅովաբ. Մի՛ թուեսցի չար բանդ յաչս քո. զի երբեմն այսպէս ուտէ սուր, եւ երբեմն այնպէս. սաստկացո զպատերազմն ընդ քաղաքիդ եւ կործանեսցես զդա. եւ զօրացո զանձն քո՝՝։
Առաքեաց Յովաբ ի Թեկուէ, եւ առ անտի կին մի իմաստուն, եւ ասէ ցնա. Սուգ առ եւ զգեցիր հանդերձ սգոյ. մի՛ օծանիցիս իւղով, եւ եղիցես իբրեւ զկին մի սգացեալ ի վերայ բազմօրեայ մեռելոյ։
Եւ ասէ Դաւիթ ցՅովաբ եւ ցամենայն ժողովուրդն որ ընդ նմա. Պատառեցէք զհանդերձս ձեր, եւ զգեցարուք քուրձ, եւ կոծեցարուք առաջի Աբեններայ։ Եւ արքայ Դաւիթ երթայր զհետ դագաղացն։
Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ Աքաաբ թէ մեռաւ Նաբովթ Յեզրայելացի, պատառեաց զհանդերձս իւր եւ քուրձ զգեցաւ։ Եւ եղեւ յետ այնորիկ եւ՝՝ յարեաւ Աքաաբ եւ էջ յայգին Նաբովթայ Յեզրայելացւոյ ժառանգել։