Եւ յարեայ ի վերայ նորա եւ սպանի զնա. զի գիտէի թէ ոչ է ապրանաց, յետ անկանելոյն նորա. եւ առի զթագն ի գլխոյ նորա եւ զապարանջանս ի բազկէ նորա, եւ բերի զնոսա տեառն իմում այսր։
եւ եղիցի յաւուր ելանելոյ քո թէ անցանիցես ընդ հեղեղատն Կեդրոնի, գիտելով գիտասջիր զի մահու մեռանիցիս, եւ արիւն քո ի գլուխ քո եղիցի։ Եւ երդուաւ նմա արքայ յաւուր յայնմիկ։՝՝
զարծաթ իւր ի վարձու ետ, եւ վաշխիւ եւ տոկոսեօք պահանջեաց. նա մի՛ կեցցէ որ զայն ամենայն անօրէնութիւնս արար, մահու մեռցի, եւ արիւն նորա ի վերայ նորին եղիցի։
Եւ եղիցի ամենայն որ ելանէ ի տանէ քումմէ արտաքս՝ ինքն եղիցի անձին իւրում պարտական. եւ մեք քաւեալ լիցուք յերդմանէդ քումմէ յայդմանէ՝՝. եւ որ միանգամ լինիցին ընդ քեզ ի տան քում, մեք լիցուք պարտականք, եթէ ձեռն ուրուք մերձեսցի ի նա։
Եւ լուաւ Դաւիթ եթէ մեռաւ Նաբաղ, եւ ասէ. Օրհնեալ Տէր Աստուած որ դատեաց զդատաստանս նախատանաց իմոց ի ձեռաց Նաբաղայ. եւ զծառայ իւր ապրեցոյց ի ձեռաց չարեաց, եւ զչարութիւն Նաբաղայ դարձոյց Տէր ի գլուխ նորա։ Եւ առաքեաց Դաւիթ եւ խօսեցաւ ընդ Աբիգեայ առնուլ զնա իւր կնութեան։