եւ եղեւ ուրախութիւն մեծ ի քաղաքին յայնմիկ։ Այր ոմն Սիմովն անուն յառաջագոյն էր ի քաղաքին, մոգէր եւ ապշեցուցանէր զազգն Սամարացւոց, ասել զանձնէ թէ իցէ մեծ ոմն.
որովք մեծամեծքն եւ պատուական աւետիք պարգեւեալ են մեզ, զի նոքիմբք աստուածեղէն բնութեանն լինիցիք հաղորդակիցք, փախուցեալք ի ցանկութեանց աշխարհիս եւ յապականութեանց՝՝։
Զի եթէ փախուցեալք ի պղծութեանց աշխարհի՝ գիտութեամբ Տեառն մերոյ եւ Փրկչին Յիսուսի Քրիստոսի, եւ դարձեալ ընդ նոյնս շաղեալք պատիցին, եղեւ նոցա վախճանն չար քան զառաջինն։