34 Եւ ինքն եմուտ եկեր եւ արբ, եւ ասէ. Տեսէք զանիծեալն զայն եւ թաղեցէք զնա, զի դուստր թագաւորի է։
Եւ ոչ ինչ էր նմա ընդհատ գնալ ըստ մեղաց Յերոբովամայ որդւոյ Նաբատայ. եւ ա՛ռ կին զՅեզաբէլ դուստր Յովբաղայ արքայի Սիդոնացւոց, եւ գնաց եւ ծառայեաց Բահաղու եւ երկիր եպագ նմա։
Եւ ասէ Եղիա ցԱքաաբ. Ել, կեր եւ արբ, զի ոտնաձայն անձրեւի է։
Սակայն ի զուր մեծամտեաց Աքաաբ՝՝ առնել չար առաջի Տեառն, որպէս յիմարեցոյց զնա Յեզաբէլ կին իւր։
Եւ ասէ. Ընկեցէք զդա ի խոնարհ։ Եւ ընկեցին զնա, եւ ցայտեցաւ յարենէ նորա զորմովքն եւ զձիովքն, եւ կոխեցին զնա առաթուր։
Եւ չոգան թաղել զնա, եւ ոչ ինչ գտին ի նմանէ, բայց զգագաթն եւ զոտսն եւ զթաթս ձեռացն։
Յիշատակ արդարոյ գովութեամբ. անուն ամպարշտաց շիջցի։
Զի թողջիք զանուն ձեր ի յագուրդ ընտրելոց իմոց, եւ զձեզ Տէր սատակեսցէ. եւ ծառայիցն իմոց կոչեսցի անուն նոր՝՝,
որ ննջէքդ ի գահոյս փղոսկրեայս, եւ փափկանայք յանկողինս ձեր, եւ ուտէք ուլս ի հօտից եւ որթս դիեցիկս յանդւոց.
Յայնժամ ասասցէ եւ ցայնոսիկ որ ընդ ահեկէն իցեն. Երթայք յինէն, անիծեալք, ի հուրն յաւիտենական, որ պատրաստեալ է Սատանայի եւ հրեշտակաց նորա։