31 Եւ Յէու մտանէր ի քաղաքն. եւ ասէ. Ողջո՞յն իցէ Զամբրի տիրասպան։
Եւ չոգաւ հեծեալն ձիոյ ընդ առաջ նորա եւ ասէ. Այսպէս ասէ արքայ, թէ՝ Ողջո՞յն իցէ։ Եւ ասէ Յէու. Զի՞ կայ քո եւ ողջունի. դարձիր զկնի իմ։ Եւ պատմեաց դէտն եւ ասէ. Եհաս ի նոսա հրեշտակն եւ ոչ դարձաւ։
Եւ՝՝ ամբարձ զերեսս իւր ի պատուհանն եւ ասէ. Ո՞վ ես դու. էջ առ իս՝՝։ Եւ հայեցան ի խոնարհ առ նա երկու ներքինիք։