Եւ դէտն ել յաշտարակն՝՝ Յեզրայելի, եւ ետես փոշի ի գալն Յէուայ եւ ասէ. Փոշի տեսանեմ ես։ Եւ ասէ Յովրամ. Ա՛ռ հեծեալ մի եւ առաքեա ընդ առաջ նոցա, եւ ասասցէ. Ողջո՞յն է։
Եւ չոգաւ հեծեալն ձիոյ ընդ առաջ նորա եւ ասէ. Այսպէս ասէ արքայ, թէ՝ Ողջո՞յն իցէ։ Եւ ասէ Յէու. Զի՞ կայ քո եւ ողջունի. դարձիր զկնի իմ։ Եւ պատմեաց դէտն եւ ասէ. Եհաս ի նոսա հրեշտակն եւ ոչ դարձաւ։