ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ՉՈՐՐՈՐԴ 7:13 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
13 Եւ պատասխանի ետ մի ոմն ի ծառայից նորա եւ ասէ. Առցեն հինգ ի ձիոց մնացելոց որ մնացեալ են աստէն յամենայն բազմութենէ Իսրայելի նուազութիւն, եւ առաքեսցուք անդր եւ տեսցուք։
Եւ մատեան ծառայք նորա եւ խօսեցան ընդ նմա, եւ ասեն ցնա. Հայր, եթէ մեծ ինչ բան խօսեցեալ էր ընդ քեզ մարգարէին, ո՞չ ապաքէն պարտ էր առնել. թող թէ զի ասաց՝ Լուացիր եւ սրբեսցիս։
Եւ յարեաւ արքայ գիշերայն, եւ ասէ ցծառայս իւր. Պատմեցից ձեզ զոր ինչ արարին մեզ Ասորիքն. գիտացին թէ մեք սովիմք, ելին ի բանակէն եւ թաքեան ի բացի, ասեն. Թերեւս ելցեն ի քաղաքէն, եւ ըմբռնեսցուք զնոսա կենդանւոյն, եւ մտցուք ի քաղաքն եւ ելցուք՝՝։
եթէ ասեմք՝ եթէ մտցուք ի քաղաք, սով է ի քաղաքին, եւ մեռանիմք անդ. եւ եթէ աստէն նստիցիմք, սակայն մեռանիմք. եւ արդ եկայք դիմեսցուք ի բանակն Ասորւոց. եթէ ապրեցուսցեն զմեզ, կեցցուք, եւ եթէ սպանցեն զմեզ, մեռցուք։