4 Եւ գնաց ընդ նոսա. եւ չոգան ի Յորդանան, եւ հարկանէին փայտ։
Եւ ասէ մի ոմն. Եկ եւ դու մեղմով երթիցես՝՝ ընդ ծառայս քո։ Եւ նա ասէ. Ես եկից։
Եւ ահա մին մինչդեռ ընկենոյր զհեծանն, անկաւ երկաթն ի ջուրն. եւ վայեաց, եւ ասէ. Ո՛հ, տէր, եւ զայն յանօթ առեալ էր։
եւ որ ոք մտանիցէ ընդ ընկերի իւրում ի մայրի հարկանել փայտ, եւ ամբառնայցէ զձեռն իւր փայտատաւն հարկանել փայտ, եւ անկանիցի երկաթն ի մեղեխէ անտի, եւ դիպիցի ընկերին եւ մեռանիցի, փախիցէ նա եւ անկցի ի մի ի քաղաքացն այնոցիկ եւ կեցցէ,
եւ կանայք ձեր եւ որդիք ձեր, եւ եկն որ ի միջի բանակին ձերում, ի փայտակոտորէ ձերմէ մինչեւ ցջրբեր ձեր.