Եւ պատասխանի ետ կինն որոյ որդին կենդանի էր, եւ ասէ ցարքայ, քանզի խռովեցան աղիք նորա ի վերայ որդւոյն իւրոյ, եւ ասէ. Յիս տէր, տուք նմա զմանուկն կենդանի, եւ մահու մի՛ սպանանէք զնա։ Եւ մեւսն ասէր. Մի՛ իմ լիցի՝ եւ մի՛ դորա, կտրեցէք ընդ մէջ։
եւ զաղտն ելեալ ի միջոյ իւրմէ, եւ զծնունդն զոր ծնանիցի՝ խորովեսցէ ի նոցանէ եւ կերիցէ. եւ վասն նուազութեանն՝ յամենայնէ թաքուսցէ՝՝ յանձկութեանն եւ ի նեղութեանն, որով նեղիցէ զքեզ թշնամին յամենայն քաղաքս քո։