Եւ Եղիսէ հիւանդացաւ հիւանդութիւն, որով եւ մեռաւ իսկ. եւ էջ առ նա Յովաս արքայ Իսրայելի, եւ ելաց ի վերայ երեսաց նորա եւ ասէ. Հայր, հայր, կառքդ Իսրայելի եւ հեծեալք նորա։
Եւ Եղիսէ հայէր եւ աղաղակէր. Հայր, հայր, կառքդ Իսրայելի եւ հեծեալքդ նորա։ Եւ այլ ոչ եւս ետես զնա. եւ բուռն եհար զհանդերձից իւրոց, եւ պատառեաց յերկուս ծուէնս։
Եւ մատեան ծառայք նորա եւ խօսեցան ընդ նմա, եւ ասեն ցնա. Հայր, եթէ մեծ ինչ բան խօսեցեալ էր ընդ քեզ մարգարէին, ո՞չ ապաքէն պարտ էր առնել. թող թէ զի ասաց՝ Լուացիր եւ սրբեսցիս։
Եւ գնաց Ազայէլ ընդ առաջ նորա, եւ ա՛ռ մաննայ ի ձեռին իւրում, եւ՝՝ զամենայն բարութիւնս Դամասկոսի բեռինս ուղտուց քառասնից. չոգաւ եկաց առաջի նորա եւ ասէ. Հայր Եղիսէ, որդի քո որդի Ադերայ՝՝ արքայ Ասորւոց առաքեաց զիս առ քեզ եւ ասէ, եթէ՝ Կեցցե՞մ ի հիւանդութենէ աստի իմմէ յայսմանէ։