ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ՉՈՐՐՈՐԴ 5:12 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
12 Ո՞չ լաւ իցեն Աբանա եւ Փարփարա գետք Դամասկոսի քան զամենայն ջուրս Իսրայելի. եւ ընդէ՞ր ոչ երթայց եւ լուացայց ի նոսա եւ սրբեցայց. եւ դարձաւ եւ գնաց սրտմտութեամբ։
Եւ առ զմաշկեակն Եղիայի զոր ընկէց ի վերայ նորա՝՝, եւ եհար զջուրսն եւ ասէ. Ո՞ւր ես, Տէր Աստուած Եղիայի ափփով։ Եւ եհար զջուրսն, եւ բաժանեցան յայսկոյս եւ յայնկոյս, եւ անց Եղիսէ։
Եւ բարկացաւ Նէեման, գնաց եւ ասէ. Ես ասէի, թերեւս ելցէ առ իս, եւ կացցէ եւ կարդասցէ զանուն Տեառն Աստուծոյ իւրոյ, եւ դիցէ զձեռն իւր ի վերայ տեղւոյս եւ աւաքեսցէ զբորոտութիւնս։
Եւ ասէ Նէեման. Իսկ որովհետեւ ոչ, տացին ծառայի քում բեռինք զուգից ջորւոց ի հողոյ երկրիս, զի ոչ եւս արասցէ ծառայ քո ողջակէզս եւ զոհս աստուածոց օտարաց, բայց միայն Տեառն։