ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ՉՈՐՐՈՐԴ 4:38 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
38 Եւ Եղիսէ դարձաւ ի Գաղգաղա. եւ սով էր յերկրին, եւ որդիք մարգարէիցն նստէին առաջի նորա. եւ ասէ Եղիսէ ցպատանեակն իւր. Կառո դու զսանն մեծ, եւ եփեա եփոյ որդւոց մարգարէիցդ։
Եւ կին մի ի կանանց որդւոց մարգարէիցն աղաղակէր առ Եղիսէ եւ ասէր. Ծառայ քո, այր իմ մեռաւ. եւ դու ինքնին գիտես զի ծառայ քո էր երկիւղած ի Տեառնէ. եւ փոխատուն եկն առնուլ զերկոսին զորդիս իմ իւր ի ծառայութիւն։
Եւ խօսեցաւ Եղիսէ ընդ կնոջն զորոյ կեցոյց զորդին, եւ ասէ. Արի գնա դու ի տուն քո եւ լեր պանդուխտ ուր եւ պանդխտիցիս, զի կոչեաց Տէր սով ի վերայ երկրիս. քանզի՝՝ եկն իսկ սով զեւթն ամ ի վերայ երկրին։
Որդի մարդոյ, երկիր մի որ յանցանիցէ ինչ ինձ յանցանս, եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ նորա, եւ խորտակեցից զհաստատութիւն հացի նորա, եւ արձակեցից ի վերայ նորա սով, եւ բարձից ի նմանէ զմարդ եւ զանասուն։
Ասէ ցնոսա. Դուք տուք դոցա ուտել։ Եւ նոքա ասեն. Ոչ գոյր մեր աւելի քան զհինգ նկանակ եւ զերկուս ձկունս, բայց եթէ երթիցուք գնեսցուք բաւական ժողովրդեանդ կերակուր։
զՅիսուս որ ի Նազարեթէ, զոր օծն Աստուած Հոգւով Սրբով եւ զօրութեամբ, որ շրջեցաւ բարի առնել եւ բժշկել զամենայն ըմբռնեալսն ի Սատանայէ, զի Աստուած էր ընդ նմա։
եւ նա ասէ.) Ես եմ այր Հրեայ ծնեալ ի Տարսոն Կիլիկեցւոց՝ սնեալ ի քաղաքիս յայսմիկ առ ոտս Գամաղիելի, խրատեալ ըստ ճշմարտութեան հայրենի օրինացն, նախանձայոյզ էի Աստուծոյ՝ որպէս ամենեքեան դուք այսօր։
Եւ առաքեաց Սաւուղ հրեշտակս ունել զԴաւիթ. եւ տեսին զեկեղեցին մարգարէից մարգարէացելոց, եւ Սամուէլ կայր ի վերայ նոցա. եւ եղեւ ի վերայ հրեշտակացն Սաւուղայ Հոգի Աստուծոյ, եւ մարգարէացան եւ նոքա։