Եւ բարկացաւ Նէեման, գնաց եւ ասէ. Ես ասէի, թերեւս ելցէ առ իս, եւ կացցէ եւ կարդասցէ զանուն Տեառն Աստուծոյ իւրոյ, եւ դիցէ զձեռն իւր ի վերայ տեղւոյս եւ աւաքեսցէ զբորոտութիւնս։
Այլ դու յորժամ կայցես յաղօթս, մուտ ի սենեակ քո, եւ փակեա զդուրս քո, եւ կաց յաղօթս առ Հայր քո ի ծածուկ, եւ Հայրն քո որ տեսանէ ի ծածուկ՝ հատուսցէ քեզ յայտնապէս։
Եւ հանեալ արտաքս զամենեսեան Պետրոսի՝ եդ ծունր, եկաց յաղօթս, եւ դարձաւ ի մարմինն եւ ասէ. Տաբիթա, արի կաց յանուն Տեառն Յիսուսի Քրիստոսի՝՝։ Եւ նա եբաց զաչս իւր, եւ տեսեալ զՊետրոս նստաւ կանգուն։