21 Եւ եհան զնա, եւ կողմնեցոյց ի մահիճս առնն Աստուծոյ, եւ փակեաց ընդդէմ նորա եւ ել,
Եւ ասէ Եղիա ցկինն. Տուր ցիս զորդիդ քո։ Եւ առ զնա ի գրկաց նորա, եւ եհան զնա ի վերնատունն յորում ինքն նստէր, եւ արար զնա ի կողմն ի վերայ մահճաց իւրոց.
արասցուք նմա վերնատուն մի փոքրիկ, եւ դիցուք ի նմա մահիճս եւ սեղան եւ աթոռ եւ աշտանակ. եւ եղիցի ի գալ նորա առ մեզ մտցէ անդր։
Եւ տարաւ զնա առ մայր իւր, եւ ննջեաց ի վերայ ծնգաց նորա մինչեւ ցմիջօրեայ, եւ մեռաւ։
եւ կոչեաց զայր իւր եւ ասէ. Առաքեա առ իս զմի ոք ի մանկտւոյդ, եւ էշ մի յիշոցդ, եւ պնդեցայց մինչեւ առ այրն Աստուծոյ եւ դարձայց։
Եւ եմուտ Եղիսէ ի տունն, եւ ահա մանուկն մեռեալ, եւ կողմնեցուցեալ ի մահիճս նորա։
Եւ չոգաւ պատմեաց առնն Աստուծոյ. եւ ասէ Եղիսէ. Երթ վաճառեա զեւղն, եւ հատուսցես զտոկոսիսն քո. եւ դու եւ որդիք քո կեցջիք մնացելով իւղովն։