17 Եւ յղացաւ կինն, եւ ծնաւ որդի ի ժամանակի յայնմիկ, մինչդեռ կենդանի էր՝՝, որպէս խօսեցաւ ընդ նմա Եղիսէ։
Եւ Տէր յայց ել Սառայի որպէս եւ ասաց, եւ արար Տէր Սառայի որպէս եւ խօսեցաւ։
Եւ ասէ ցնա Եղիսէ. Ի ժամանակի յայսմիկ ի սոյն աւուրս՝՝ ունիցիս ի գիրկս մանուկ։ Եւ նա ասէ. Մի՛, տէր, այրդ Աստուծոյ, մի՛ ստեր աղախնոյ քում։
Եւ հաստատեցաւ մանուկն. եւ եղեւ իբրեւ ել նա առ հայր իւր ի հնձօղսն,
Մի՛ մեզ, Տէր, մի՛ մեզ, այլ անուան քում տուր զփառս վասն ողորմութեան եւ ճշմարտութեան քո։
Եւ ահա Եղիսաբեթ ազգական քո, եւ նա յղի է ի ծերութեան իւրում. եւ այս վեցերորդ ամիս է նորա որ ամուլն կոչեցեալ էր.
Հաւատովք եւ ինքն Սառա որ ամուլն էր՝՝, զօրութիւն առնլոյ զսերմն որդեծնութեան՝ ընդունէր, եւ ի տարաժամ հասակի ծնանէր. քանզի հաւատարիմ համարեցաւ զայն որ խոստացաւն։