15 Եւ ասէ. Կոչեա զնա։ Եւ կոչեաց զնա, եւ եկաց առ դուրսն։
Եւ ասէ. Զի՞նչ պարտ իցէ առնել նմա։ Եւ ասէ Գէեզի պատանեակն նորա. Եւ կարի իսկ քաջ, քանզի որդի ոչ գոյ նմա, եւ այրն իւր չէ ինչ ծեր՝՝։
Եւ ասէ ցնա Եղիսէ. Ի ժամանակի յայսմիկ ի սոյն աւուրս՝՝ ունիցիս ի գիրկս մանուկ։ Եւ նա ասէ. Մի՛, տէր, այրդ Աստուծոյ, մի՛ ստեր աղախնոյ քում։