Եւ ասէ Յովսափատ. Ո՞չ գուցէ աստ մարգարէ Տեառն, եւ հարցցուք զՏէր նովաւ։ Եւ պատասխանի ետ մի ոմն ի մանկտւոյն արքայի Իսրայելի եւ ասէ. Է աստ Եղիսէ որդի Սափատայ որ արկանէր ջուր ձեռաց Եղիայի։
Եւ ասէ ցպատանին. Ասա ցնա. Ահա կազմեցեր մեզ զայս ամենայն կազմած, զի՞նչ պարտ իցէ առնել քեզ. եթէ իցե՞ն քո բանք ինչ առ արքայ եւ կամ առ իշխան զօրուն։ Եւ նա ասէ. Ի մէջ ժողովրդեան իմոյ բնակեալ եմ ես։