11 Եւ եղեւ օր, եւ եկն անդր, եւ եմուտ ի վերնատունն եւ ննջեաց անդ.
արասցուք նմա վերնատուն մի փոքրիկ, եւ դիցուք ի նմա մահիճս եւ սեղան եւ աթոռ եւ աշտանակ. եւ եղիցի ի գալ նորա առ մեզ մտցէ անդր։
եւ ասէ ցԳէեզի ցպատանեակն իւր. Կոչեա առ իս զՍոմնացին զայն։ Եւ կոչեաց զնա, եւ եկաց առաջի նորա։
Եւ եղեւ օր, եւ անց Եղիսէ ի Սոմնա. եւ անդ էր կին մի մեծ, եւ կալաւ զնա ուտել հաց. եւ լինէր ի շատ ժամանակէ ի մտանել իւրում անդր, իջանէր ուտել եւ ըմպել՝՝։