Եւ ասէ Յովաս ցքահանայսն. Զամենայն արծաթ սրբութեանցն մտեալ ի տուն Տեառն, արծաթ՝ իւրաքանչիւր առն անցելոյ ի համարի ոգւոց, զամենայն արծաթ որ անկանիցի ի սիրտ մարդոյ բերել ի տուն Տեառն,
Եւ Սաղղում որդի Կովրեայ, որդւոյ Աբիսափայ, որդւոյ Կորխայ. եւ եղբարք նորա ի տանէ հօրն իւրեանց, Կորխացիքն ի վերայ գործոց սպասուն, որք պահէին զպահպանութիւնս խորանին՝ ինքեանք եւ հարք իւրեանց ի բանակին Տեառն, եւ պահէին զմուտն։
Եւ կացոյց ըստ իրաւանցն Դաւթի զդասս քահանայիցն ըստ պաշտաման նոցա. եւ Ղեւտացիքն ի վերայ պահպանութեանն իւրեանց, օրհնել եւ պաշտել առաջի քահանայիցն ըստ օրինին օր ըստ օրէ. եւ դռնապանք ըստ որոշմանն իւրեանց ի դրունս դրունս. վասն զի այսպէս էր պատուիրանն Դաւթայ առնն Աստուծոյ։