Եւ եդ զդրօշեալս անտառաց ի տան Տեառն՝՝, զորմէ ասաց Տէր ցԴաւիթ եւ ցՍողոմոն որդի նորա, թէ՝ Ի տանս յայսմիկ եւ յԵրուսաղէմ զոր ընտրեցի յամենայն ցեղիցն Իսրայելի՝ եդից զանուն իմ յաւիտեան,
փոխանակ զի թողին զիս, եւ օտարացուցին զտեղիս զայս յինէն. եւ արկանէին ի սմա խունկս աստուածոց օտարաց, զորս ոչ գիտէին ինքեանք եւ հարք իւրեանց, եւ թագաւորքն Յուդայ. եւ լցին զտեղիս զայս արեամբ անմեղաց.
Զուր հեղեր, թաթաւեցար, եւ ի խորհուրդսն քո զոր խորհեցար՝՝ պղծեցար, եւ մերձեցուցեր զաւուրս քո, եւ ածեր զժամանակ ամաց քոց՝՝. վասն այնորիկ ետու զքեզ ի նախատինս ազգաց, եւ յայպն ամենայն աշխարհաց։
Երուսաղէ՛մ, Երուսաղէ՛մ, որ կոտորէիր զմարգարէս եւ քարկոծ առնէիր զառաքեալսն առ քեզ. քանի՜ցս անգամ կամեցայ ժողովել զորդիս քո, որպէս հաւ զձագս իւր ընդ թեւովք, եւ ոչ կամեցարուք։