Եւ յիշեաց Աստուած զՆոյ եւ զամենայն գազանս եւ զամենայն անասունս եւ զամենայն թռչունս՝՝ որ էին ընդ նմա ի տապանի անդ. եւ ած Աստուած հողմ ի վերայ երկրի, եւ դադարեաց ջուրն։
Եւ եղեւ ի ժամանակի ծերութեանն Սողոմոնի կանայք նորա խոտորեցուցին զսիրտ նորա զհետ աստուածոց օտարաց. եւ ոչ էր սիրտ նորա կատարեալ ընդ Տեառն Աստուծոյ իւրոյ իբրեւ զսիրտն Դաւթի հօր իւրոյ։
Եւ ասէ Սողոմոն. Դու արարեր ողորմութիւն մեծ ընդ Դաւթի հօր իմոյ, որպէս եւ շրջեցաւ առաջի քո ճշմարտութեամբ եւ արդարութեամբ եւ ուղղութեամբ սրտի ընդ քեզ. եւ պահեցեր նմա զողորմութիւնս զայս մեծ՝ տալ որդւոյ նորա նստել յաթոռ նորա որպէս եւ յաւուր յայսմիկ։
եւ ասէ. Տէր Աստուած Իսրայելի, չիք իբրեւ զքեզ Աստուած յերկինս ի վեր եւ յերկիր ի խոնարհ, որ պահեցեր զուխտ եւ զողորմութիւն ծառայի քում գնացելոյ առաջի քո ամենայն սրտիւ իւրով՝՝,
Եւ դու եթէ գնասցես առաջի իմ, որպէս գնաց Դաւիթ հայր քո սրբութեամբ սրտիւ եւ ուղղութեամբ՝ առնել ըստ ամենայնի զոր պատուիրեցի նմա, եւ զհրամանս իմ եւ զպատուիրանս իմ պահեսցես,
Եւ ասեմ ցՂեւտացիսն որք էին սրբեալ, եւ գային պահէին զդրունսն, եւ սրբէին յաւուր շաբաթու. եւ յայնմ հետէ ոչ պղծեցին զշաբաթսն՝՝։ Եւ յայսմ ամենայնի յիշեսցէ զիս Աստուած, եւ խնայեսցէ յիս ըստ բազում ողորմութեան իւրում։
եւ ետու կազմ բերել զամենայն փայտ ողջակիզացն յիւրաքանչիւր ժամանակս, եւ զառաջաւորսն պտղոյ իւրեանց։ Յիշեսցէ զիս Աստուած մեր յամենայն բարութիւնս արդարութեան, այն որ օրհնեալն է յաւիտեան։ Ամէն։՝՝
Եւ ասէ ցնա Տէր. Նայեցա՞ր մտօք քովք ընդ ծառայ իմ ընդ Յոբ, զի ոչ գոյ իբրեւ զնա ի վերայ երկրի, այր անարատ, ճշմարիտ՝՝ աստուածապաշտ, մեկնեալ յամենայն իրաց չարաց՝՝։
Իբրեւ զծիծառն՝ այնպէս ճչեցի, եւ իբրեւ զաղաւնի՝ այնպէս մնչեցի. զի նուաղեցան աչք իմ ի հայելոյ ի բարձունս երկնից առ Տէր որ փրկեացն զիս, եւ փարատեցոյց զցաւս անձին իմոյ.
Քանզի պարծանք մեր այս են, վկայութիւն մտաց մերոց, զի սրբութեամբ եւ ստուգութեամբ Աստուծոյ, եւ ոչ մարմնեղէն իմաստութեամբ, այլ շնորհօքն Աստուծոյ շրջեցաք յաշխարհի, բայց առաւել եւս առ ձեզ։
Որ յաւուրս մարմնոյ իւրոյ աղօթս եւ պաղատանս առ այն որ կարողն էր ապրեցուցանել զնա ի մահուանէ՝ ուժգին գոչմամբ եւ արտասուօք մատուցանէր, եւ լսելի լինէր առ լաւութեանն։