Եւ տացես ծառայի քում սիրտ լսելոյ եւ դատելոյ զժողովուրդ քո արդարութեամբ, խելամուտ լինել ի մէջ բարւոյ եւ չարի. քանզի ո՞ կարիցէ դատել զայս ժողովուրդ քո զծանր։
եւ իջից անդր եւ խօսեցայց ընդ քեզ. եւ առից ի Հոգւոյդ որ ի քեզ է եւ արկից զնոքօք. եւ բարձցեն ընդ քեզ զյանդգնութիւն ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ ոչ կրեսցես զդոսա դու միայն։
Եւ էջ Տէր ամպով, եւ խօսեցաւ ընդ Մովսիսի, եւ ա՛ռ ի Հոգւոյն որ ի նմա, եւ արկ զեւթանասուն արամբքն զծերովք. եւ իբրեւ հանգեաւ Հոգին ի վերայ նոցա, եւ մարգարէացան ի բանակին, եւ այլ ոչ եւս յաւելին։