Եւ ո՞չ պատմեցաւ տեառն իմում զոր ինչ արարի ես ի կոտորել Յեզաբելայ զմարգարէսն Տեառն. թաքուցի ի մարգարէիցն Տեառն հարեւր այր՝ յիսուն յիսուն այր յայրի, եւ կերակրեցի զնոսա հացիւ եւ ջրով։
Իբրեւ տեսին որդիք մարգարէիցն որ յԵրիքով ի հանդիպոյն, եւ ասեն. Հանգեաւ ոգին Եղիայի ի վերայ Եղիսէի. եւ եկին ընդ առաջ նորա, եւ երկիր պագին նմա ի վերայ երկրի։
Եւ ասեն ցնա. Ահաւասիկ են ընդ ծառայս քո որդիք զօրութեան արք յիսուն. երթիցեն եւ խնդրեսցեն զտէրն քո, գուցէ առ զնա Հոգի Տեառն, եւ ընկէց զնա առ Յորդանանու, կամ՝՝ ի վերայ միոյ ուրուք լերանց, կամ ի վերայ միոյ ուրուք բլրոց։ Եւ ասէ Եղիսէ. Մի՛ առաքէք։
Եւ կին մի ի կանանց որդւոց մարգարէիցն աղաղակէր առ Եղիսէ եւ ասէր. Ծառայ քո, այր իմ մեռաւ. եւ դու ինքնին գիտես զի ծառայ քո էր երկիւղած ի Տեառնէ. եւ փոխատուն եկն առնուլ զերկոսին զորդիս իմ իւր ի ծառայութիւն։
Եւ ասէ Գէեզի. Ողջոյն է. տէր իմ առաքեաց զիս առ քեզ եւ ասէ. Ահա եկին առ իս երկու պատանեակք ի լեռնէն Եփրեմի յորդւոց մարգարէից. տուր նոցա տաղանդ մի արծաթոյ, եւ երկուս պատմուճանս հանդերձեալս։
Եւ ապա մտցես ի բլուրն Աստուծոյ, ուր է գունդ այլազգեացն. եւ եղիցի յորժամ մտանիցես ի քաղաքն, դիպեսցիս պարու մարգարէից իջելոց ի Բամայ, եւ առաջի նոցա սրինգ եւ թմբուկ եւ փող եւ քնար, եւ ինքեանք մարգարէացեալք։