Իբրեւ տեսին որդիք մարգարէիցն որ յԵրիքով ի հանդիպոյն, եւ ասեն. Հանգեաւ ոգին Եղիայի ի վերայ Եղիսէի. եւ եկին ընդ առաջ նորա, եւ երկիր պագին նմա ի վերայ երկրի։
Եւ կին մի ի կանանց որդւոց մարգարէիցն աղաղակէր առ Եղիսէ եւ ասէր. Ծառայ քո, այր իմ մեռաւ. եւ դու ինքնին գիտես զի ծառայ քո էր երկիւղած ի Տեառնէ. եւ փոխատուն եկն առնուլ զերկոսին զորդիս իմ իւր ի ծառայութիւն։
Եւ Եղիսէ դարձաւ ի Գաղգաղա. եւ սով էր յերկրին, եւ որդիք մարգարէիցն նստէին առաջի նորա. եւ ասէ Եղիսէ ցպատանեակն իւր. Կառո դու զսանն մեծ, եւ եփեա եփոյ որդւոց մարգարէիցդ։
Եւ ասէ Գէեզի. Ողջոյն է. տէր իմ առաքեաց զիս առ քեզ եւ ասէ. Ահա եկին առ իս երկու պատանեակք ի լեռնէն Եփրեմի յորդւոց մարգարէից. տուր նոցա տաղանդ մի արծաթոյ, եւ երկուս պատմուճանս հանդերձեալս։
եւ նա ասէ.) Ես եմ այր Հրեայ ծնեալ ի Տարսոն Կիլիկեցւոց՝ սնեալ ի քաղաքիս յայսմիկ առ ոտս Գամաղիելի, խրատեալ ըստ ճշմարտութեան հայրենի օրինացն, նախանձայոյզ էի Աստուծոյ՝ որպէս ամենեքեան դուք այսօր։
Եւ ապա մտցես ի բլուրն Աստուծոյ, ուր է գունդ այլազգեացն. եւ եղիցի յորժամ մտանիցես ի քաղաքն, դիպեսցիս պարու մարգարէից իջելոց ի Բամայ, եւ առաջի նոցա սրինգ եւ թմբուկ եւ փող եւ քնար, եւ ինքեանք մարգարէացեալք։
Եւ առաքեաց Սաւուղ հրեշտակս ունել զԴաւիթ. եւ տեսին զեկեղեցին մարգարէից մարգարէացելոց, եւ Սամուէլ կայր ի վերայ նոցա. եւ եղեւ ի վերայ հրեշտակացն Սաւուղայ Հոգի Աստուծոյ, եւ մարգարէացան եւ նոքա։