Եւ գնաց անտի, եւ եգիտ զԵղիսէ որդի Սափատայ, եւ նա վարէր երկոտասան եզամբք. եւ զոյգք զոյգք եզանց առաջի նորա, եւ ինքն ի վերայ երկոտասանիցն՝՝. եւ եհաս Եղիա առ նա, եւ ընկէց զմաշկեակն իւր ի վերայ նորա.
Եւ Եղիսէ հայէր եւ աղաղակէր. Հայր, հայր, կառքդ Իսրայելի եւ հեծեալքդ նորա։ Եւ այլ ոչ եւս ետես զնա. եւ բուռն եհար զհանդերձից իւրոց, եւ պատառեաց յերկուս ծուէնս։
Եւ առ զմաշկեակն Եղիայի զոր ընկէց ի վերայ նորա՝՝, եւ եհար զջուրսն եւ ասէ. Ո՞ւր ես, Տէր Աստուած Եղիայի ափփով։ Եւ եհար զջուրսն, եւ բաժանեցան յայսկոյս եւ յայնկոյս, եւ անց Եղիսէ։
Եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ գիտացեր՝՝։ Եւ ասէ ցնա. Այր ուղղորդ ելեալ յերկրէ՝՝, եւ արկեալ զիւրեւ կրկնոց։ Եւ ծանեաւ Սաւուղ եթէ Սամուէլ է նա. եւ անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց յերկիր, եւ եպագ նմա երկիր։