Եւ առաքեաց արքայ Ասորեստանեայց զԹարաթա եւ զՌաբսարիս եւ զՌափսակ ի Լաքիսայ առ արքայ Եզեկիա զօրու ծանու ի վերայ Երուսաղեմի. եւ ելին եւ եկին յԵրուսաղէմ, եւ կացին ի վերայ ջրմղին վերնոյ աւազանին, որ է ի ճանապարհի ագարակին թափչի.
եւ ասէ. Լուարուք, ամենայն Յուդա եւ բնակիչք Երուսաղեմի եւ արքայ Յովսափատ, այսպէս ասէ Տէր ցձեզ. Մի՛ երկնչիք եւ մի՛ զարհուրիք յերեսաց բազում ամբոխին այնորիկ. վասն զի ոչ ձեր է պատերազմդ՝ այլ Աստուծոյ։
Ոչ է ձեր պատերազմել անդ. իմասջիք եւ տեսջիք զփրկութիւն Տեառն որ է ընդ ձեզ, Յուդա եւ Երուսաղէմ. մի՛ երկնչիք եւ մի՛ զարհուրիք վաղիւ իջանել ընդ առաջ նոցա, զի Տէր է ընդ ձեզ։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր՝ Տէր զօրութեանց. Մի՛ երկնչիր, ժողովուրդ իմ որ բնակեալ ես ի Սիոն՝ յԱսորեստանեայց. զի եթէ՝՝ հարկանիցէ զքեզ գաւազանաւ, քանզի ես ածեմ ի վերայ քո զհարուածսն, ճանաչել քեզ զճանապարհն Եգիպտացւոց՝՝.
Եւ եթէ ելանիցես ի պատերազմ ի վերայ թշնամեաց քոց, եւ տեսանիցես երիվարս եւ հեծեալս եւ ազգ բազում քան զքեզ, մի՛ երկնչիցիս ի նոցանէ, զի Տէր Աստուած քո ընդ քեզ է որ եհան զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց։