ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ՉՈՐՐՈՐԴ 18:37 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
37 Եւ եմուտ Եղիակիմ որդի Քեղկեայ հազարապետ եւ Սովմնաս դպրապետ եւ Յովաք որդի Ասափայ որ ի վերայ յիշատակաց՝ առ Եզեկիա, պատառեալ զհանդերձս, եւ պատմեցին նմա զպատգամս Ռափսակայ։
Եւ ասէ Եղիակիմ որդի Քեղկեայ եւ Սովմնաս եւ Յովաք Ասափայ՝ ցՌափսակ. Խօսեաց ընդ ծառայս քո Ասորերէն, քանզի լսեմք մեք. եւ մի՛ խօսիր Հրեարէն յականջս ժողովրդեանդ որ կան ի պարսպիդ։
փոխանակ զի կակղացաւ սիրտ քո, եւ պատկառեցեր յերեսաց Տեառն իբրեւ լուար զոր ինչ խօսեցաւ ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա լինել յապականութիւն եւ յանէծս, եւ պատառեցեր զհանդերձս քո, եւ լացեր առաջի իմ. եւ ես լուայ, ասէ Տէր։
Եւ եղեւ իբրեւ ընթերցաւ արքայն Իսրայելի զհրովարտակն, պատառեաց զհանդերձս իւր եւ ասէ. Միթէ Աստուա՞ծ իցեմ ես սպանանել կամ կեցուցանել, զի առաքեաց առ իս աւաքել զայրդ ի բորոտութենէ իւրմէ. բայց գիտասջիք եւ տեսջիք զի պատճառի իմն նա առ իս։
Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ արքայ զբանս կնոջն, պատառեաց զհանդերձս իւր. եւ ինքն շրջէր ի վերայ պարսպին. եւ ետես ժողովուրդն զքուրձն որ ի վերայ մարմնոյ նորա ի ներքոյ։
Եւ յետ բանիցս այսոցիկ՝ եւ ճշմարտութեանս այսորիկ եկն Սենեքերիմ արքայ Ասորեստանեայց ի վերայ Յուդայ, եւ բանակեցաւ զպարսպաւոր քաղաքօքն, եւ ասէր առնուլ զնոսա։