Ապա թէ դառնալով դառնայցէք դուք եւ որդիք ձեր յինէն, եւ ոչ պահիցէք դուք զպատուիրանս իմ եւ զհրամանս իմ զոր ետ Մովսէս՝՝ առաջի ձեր, եւ երթայցէք եւ ծառայիցէք աստուածոց օտարաց եւ երկիր պագանիցէք նոցա,
եւ ոչ յաւելից շարժել զոտն Իսրայելի յերկրէդ զոր ետու հարց նոցա, որք զգուշանայցեն առնել զամենայն որ ինչ պատուիրեցի նոցա ըստ ամենայն պատուիրանին զոր պատուիրեաց նոցա ծառայ իմ Մովսէս։
եւ ակնկորեցին յօրինաց քոց, եւ ոչ յիշեցին զսքանչելիս քո զոր արարեր դու ընդ նոսա. այլ խստացուցին զպարանոցս իւրեանց, եւ դարձուցին զթիկունս իւրեանց. եւ կամեցան դառնալ ի ծառայութիւն անդրէն յԵգիպտոս. այլ դու, Տէր՝՝ Աստուած մեր, գթած ես եւ ողորմած, երկայնամիտ եւ բազումողորմ, եւ ոչ ի սպառ մերժեցեր զնոսա։
Մի՛ երբեք ասասցեն ի հեթանոսս, թէ՝ Ո՞ւր է Աստուած նոցա. այլ յայտնի ինչ լիցի ի վերայ հեթանոսաց առաջի աչաց մերոց, առ ի խնդրել զվրէժ արեանց ծառայից քոց որ հեղաւ։
Եւ տեսի թէ յամենայնի որովք շնացաւ բնակիչն Իսրայելի՝ ըմբռնեցաւ՝՝, արձակեցի զնա, եւ ետու նմա թուղթ ապահարզանի ի ձեռս նորա. եւ ոչ զարհուրեցաւ ուխտադրուժն Յուդա քոյր նորա, այլ գնաց եւ պոռնկեցաւ եւ նա։
Այլ զայս բան պատուիրեցի նոցա եւ ասեմ. Լուարուք ձայնի իմում, եւ ես եղէց ձեզ յԱստուած, եւ դուք եղիջիք ինձ ի ժողովուրդ, եւ գնասջիք յամենայն ճանապարհս իմ զոր պատուիրեցի ձեզ, զի բարի լինիցի ձեզ։
Այսպէս ասէ Տէր. Ի վերայ երից ամպարշտութեանցն Իսրայելի, եւ ի վերայ չորիցն՝ ոչ դարձայց ի նմանէ՝՝, փոխանակ զի վաճառեցին զարդարն արծաթոյ, եւ զտնանկն ընդ կօշկաց.
եւ անէծս՝ եթէ ոչ լուիցէք պատուիրանաց Տեառն Աստուծոյ ձերոյ զոր ես պատուիրեմ ձեզ այսօր՝՝, եւ մոլորիցիք ի ճանապարհէն զոր ես պատուիրեցի ձեզ, երթալ պաշտել զաստուածս օտարս զորս ոչ ճանաչիցէք։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ահաւասիկ դու ննջեսցես ընդ հարս քո, եւ յարուցեալ ժողովուրդդ այդ պոռնկեսցի զհետ աստուածոց օտարաց երկրին յոր մտանիցէ դա ի նոսա, եւ թողուցուն զիս եւ ցրիցեն զուխտն իմ զոր ուխտեցի ընդ դոսա։
Եւ բարկացայց դոցա սրտմտութեամբ յաւուր յայնմիկ, եւ լքից զդոսա, եւ դարձուցից զերեսս իմ ի դոցանէ, եւ եղիցին կերակուր թշնամեաց. եւ գտցեն զդոսա չարիք բազումք եւ նեղութիւնք, եւ ասասցեն յաւուր յայնմիկ. Քանզի չէ Տէր Աստուած մեր ընդ մեզ, գտին զմեզ չարիքս այսոքիկ։