ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ՉՈՐՐՈՐԴ 14:10 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
10 Հարկանելով հարեր զԵդովմ, եւ հպարտացոյց զքեզ սիրտ քո. մեծարեաց եւ նիստ ի տան քում. ընդէ՞ր գրգռէ զքեզ չարութիւն քո, եւ անկանիցիս դու եւ Յուդա ընդ քեզ։
Եւ ոչ ըստ հատուցմանն զոր ետ նմա Աստուած՝ հատոյց անդրէն Եզեկիաս, այլ բարձրացաւ սիրտ նորա. եւ եղեւ ի վերայ նորա բարկութիւն, եւ ի վերայ Յուդայ եւ Երուսաղեմի։
Եւ առաքեաց առ նա հրեշտակս, եւ ասէ. Զի՞նչ կայ իմ եւ քո, արքայ Յուդայ. ոչ եմ եկեալ ի վերայ քո այսօր պատերազմ առնել՝՝. եւ Աստուած ասաց փութալ ինձ. զգոյշ լեր յԱստուծոյ որ է ընդ իս, մի՛ գուցէ ապականիցէ զքեզ։
Եւ ասէ Մովսէս ցփարաւոն. Ժամ դիր ինձ, առ ե՞րբ արարից աղօթս վասն քո եւ ծառայից քոց եւ ժողովրդեան քո, սատակել զգորտդ ի քէն եւ ի ժողովրդենէ քումմէ եւ ի տանց ձերոց՝՝, բայց միայն ի գետ անդր մնասցեն։
Այլ կարծօղն եւ արհամարհօղն՝ այր ամբարտաւան է՝ եւ ոչ ինչ վճարեսցէ՝՝. որ ընդարձակեաց իբրեւ զդժոխս զանձն իւր, եւ անյագ եղեւ իբրեւ զմահ. եւ ժողովեսցէ առ ինքն զամենայն հեթանոսս, եւ զազգս ամենայն յինքն ամփոփեսցէ։