Եւ պատուէր ետ արքայ Քեղկեայ քահանայի մեծի եւ քահանայիցն երկրորդաց եւ պահապանաց կշռոյն՝ հանել ի տաճարէն Տեառն զամենայն անօթ գործեալ Բահաղու եւ անտառացն եւ զօրութեան երկնից. եւ այրեաց զնոսա արտաքոյ Երուսաղեմի ի Սադեմովթ Կեդրոնի, եւ արկ զմոխիր նոցա ի Բեթէլ։
Եւ ասէ Նէեման. Թէ այդպէս իցէ, ա՛ռ երիս տաղանդս արծաթոյ՝՝։ Եւ բռնադատեաց զնա, եւ ծրարեաց երիս տաղանդս արծաթոյ յերկուս պարկս, եւ երկուս պատմուճանս հանդերձեալս. եւ ետ ցերկուս ծառայս իւր եւ բարձին առաջի նորա։
Եւ Սաղղում որդի Կովրեայ, որդւոյ Աբիսափայ, որդւոյ Կորխայ. եւ եղբարք նորա ի տանէ հօրն իւրեանց, Կորխացիքն ի վերայ գործոց սպասուն, որք պահէին զպահպանութիւնս խորանին՝ ինքեանք եւ հարք իւրեանց ի բանակին Տեառն, եւ պահէին զմուտն։
Եւ լինէր իբրեւ բերէին զարկղն առ վերակացուս արքային ի ձեռն Ղեւտացւոցն, իբրեւ տեսանէին թէ առաւելոյր արծաթն, գայր դպրապետն արքայի եւ վերակացու մեծի քահանային, եւ թափէին զարկղն, եւ կացուցանէին անդրէն ի տեղւոջն իւրում. այնպէս առնէին օր ըստ օրէ, եւ ժողովէին արծաթ բազում։
Եւ ետուն արծաթ քարահատացն եւ հիւսանցն, եւ կերակուրս եւ ըմպելիս եւ ձէթ Սիդոնացւոց եւ Տիւրացւոց, եւ բերէին փայտս մայրս ի Լիբանանէ ընդ ծով ի Յոպպէ, որպէս եւ հրամայեաց նոցա Կիւրոս թագաւոր Պարսից։