Եւ կատարեցաւ ամենայն գործն զոր արար Սողոմոն ի տանն Տեառն, եւ տարաւ ի ներքս Սողոմոն զսրբութիւնսն Դաւթի հօր իւրոյ. եւ զարծաթն եւ զոսկին եւ զսպասն ետ ի գանձս տանն Տեառն։
Եւ ասէ քահանայն. Ահա սուսերն Գողիադու այլազգւոյ Փղշտացւոյ զոր սպաներ ի հովիտսն Եղայ. եւ այն պատեալ կայ ձորձով յետոյ վակասին. եթէ զայն առնուս ընդ քեզ՝ ա՛ռ, զի ոչ գոյ աստ բաց յայնմանէ։ Եւ ասէ Դաւիթ. Չիք իբրեւ զնա, տուր ցիս զայն։ Եւ ետ նմա զայն։