ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ՉՈՐՐՈՐԴ 1:11 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
11 Եւ յաւել արքայ առաքել առ նա այլ յիսնապետ եւ զյիսունս նորա. եւ ել եւ խօսեցաւ յիսնապետն եւ ասէ ցնա. Այրդ Աստուծոյ, այսպէս ասէ արքայ. Էջ այտի վաղվաղակի։
Պատասխանի ետ Եղիա եւ ասէ ցյիսնապետն. Եթէ այր Աստուծոյ իցեմ ես, իջցէ հուր յերկնից եւ կերիցէ զքեզ եւ զյիսունսդ քո։ Եւ էջ հուր յերկնից, եւ եկեր զնա եւ զյիսունս նորա։
Պատասխանի ետ Եղիա եւ ասէ ցնա. Եթէ այր Աստուծոյ իցեմ, իջցէ հուր յերկնից եւ կերիցէ զքեզ եւ զյիսունս քո։ Եւ էջ հուր Աստուծոյ յերկնից եւ եկեր զնա եւ զյիսունս նորա։
Տէր, աչք քո ի հաւատս՝՝. տանջեցեր զնոսա, եւ նոցա ոչ ցաւեաց. վախճանեցեր զնոսա, եւ ոչ կամեցան ընդունել զխրատ. կարծրացուցին զերեսս իւրեանց քան զվէմ, եւ ոչ կամեցան դառնալ։
Յայնժամ իբրեւ ետես Հերովդէս թէ խաբեցաւ ի մոգուց անտի, բարկացաւ յոյժ. եւ առաքեաց կոտորեաց զամենայն մանկունս որ էին ի Բեթղեհեմ եւ յամենայն սահմանս նորա յերկեմենից եւ ի խոնարհ՝ ըստ ժամանակին զոր ստուգեաց ի մոգուցն։
եւ տեսջիք եթէ ի մուտս սահմանաց իւրոց երթիցէ ընդ Բեթսամիւս՝ նա արար մեզ զչարիսս մեծամեծս զայսոսիկ. ապա թէ ոչ՝ գիտասցուք եթէ ոչ ձեռն նորա եկն ի վերայ մեր, այլ վրիպակ իմն գործեցաւ՝՝ ի մեզ։