19 Եւ քանզի Աստուած էր Քրիստոսիւ զաշխարհս հաշտեցուցանել ընդ իւր, եւ չհամարել՝՝ նոցա զմեղս իւրեանց, եւ եդ ի մեզ զբանն հաշտութեան։
Ես եմ, ես եմ նոյն որ ջնջեմ զանօրէնութիւնս քո վասն իմ, եւ զմեղս քո այլ ոչ եւս յիշեցից։
զի ահաւասիկ ջնջեցի իբրեւ զամպ զանօրէնութիւնս քո, եւ իբրեւ զմէգ զմեղս քո. դարձ առ իս, եւ փրկեցից զքեզ։
Այնպէս լինէր հանապազ. ամպ ծածկէր զնա ի տուէ, եւ տեսիլ հրոյ ի գիշերի։
Ահա կոյս յղասցի եւ ծնցի որդի, եւ կոչեսցեն զանուն նորա Էմմանուէլ, որ թարգմանի՝ Ընդ մեզ Աստուած։
Յայնմ աւուր գիտասջիք դուք, զի ես ի Հօր իմում, եւ դուք յիս, եւ ես ի ձեզ։
Ես ի նոսա, եւ դու յիս, զի եղիցին կատարեալք ի մի. եւ գիտասցէ աշխարհ եթէ դու առաքեցեր զիս. եւ սիրեցի զնոսա, որպէս դու զիս սիրեցեր։
Զի եթէ մերժումն նոցա հաշտութիւն աշխարհի է, իսկ ընդունելութիւնն զի՞նչ է, եթէ ոչ՝ կենդանութիւն ի մեռելոց։
ոչ յանդգնի, ոչ խնդրէ զիւրն, ոչ գրգռի, ոչ խորհի զչար.
զի ի նմա բնակէ ամենայն լրումն Աստուածութեանն մարմնապէս։
Եւ յայտնի իսկ մեծ է խորհուրդն աստուածպաշտութեան, որ երեւեցաւ մարմնով, արդարացաւ Հոգւով, յայտնեցաւ հրեշտակաց, քարոզեցաւ ի հեթանոսս, հաւատարիմ եղեւ յաշխարհի եւ վերացաւ փառօք։
Յայսմ է սէրն, ոչ զի մեք սիրեցաք զԱստուած, այլ զի նա սիրեաց զմեզ, եւ առաքեաց զՈրդին իւր ի քաւութիւն մեղաց մերոց։