19 Դարձեալ համարիցիք եթէ յողոք անկեալ ինչ ձեզ աղերսիցե՞մք. առաջի Աստուծոյ ի Քրիստոս խօսիմք, զի ամենայն ինչ, սիրելիք, վասն ձերոյ շինութեան է։
Մի՛ զանձանց վրէժ խնդրէք, սիրելիք, այլ տուք տեղի բարկութեան. քանզի գրեալ է. Իմ է վրէժխնդրութիւն, եւ ես հատուցից, ասէ Տէր։
Ապա այսուհետեւ զհետ երթիցուք զխաղաղութեան եւ զշինութեան որ առ միմեանս։
Այլ իւրաքանչիւր ոք ի մէնջ ընկերին հաճոյ լիցի ի բարիս վասն շինութեան։
Ստուգութեամբ ասեմ ի Քրիստոս եւ ոչ ստեմ, վկայեն ինձ միտք իմ ի Հոգի Սուրբ,
Վասն որոյ, սիրելիք իմ, փախերուք ի կռապաշտութենէ։
Որպէս եւ ես ամենեւին ամենեցուն հաճոյ լինիմ, ոչ խնդրեմ զանձին օգուտ, այլ զբազմաց՝ զի ապրեսցին։
Եւ արդ զի՞նչ իցէ, եղբարք, յորժամ ի մի վայր ժողովիցիք, իւրաքանչիւր ոք ի ձէնջ եթէ սաղմոս ունիցի, եթէ վարդապետութիւն ունիցի, եթէ յայտնութիւն ունիցի, եթէ լեզուս ունիցի, եթէ թարգմանութիւն ունիցի, ամենայն ի շինած լինիցի։
Զի թէ առաւել եւս պարծեցայց վասն իշխանութեանս մերոյ, զոր ետ մեզ Տէր ի շինել եւ ոչ ի քակել զձեզ, ոչինչ ամաչեցից։
Զի գոյ յիս ճշմարտութիւնն Քրիստոսի։
Աստուած եւ Հայր Տեառն մերոյ Յիսուսի գիտէ, որ է օրհնեալ յաւիտեանս, զի ոչ ստեմ։
Բայց ես մտադիւրութեամբ ծախեցից, եւ ծախեցայց վասն անձանց ձերոց, զի թէպէտ եւ յառաւել սիրոյն զձեզ՝ սակաւ սիրիցեմ։
Վասն այնորիկ զայս ի հեռուստ գրեմ, զի մի՛ յորժամ եկից, սաստկութեամբ վարեցայց ըստ իշխանութեանս, զոր ետ ինձ Տէր ի շինել եւ ոչ ի քակել։
Քանզի ոչ եմք իբրեւ զայլսն որ վաճառական լինին բանին Աստուծոյ. այլ իբրեւ ի հաստատութենէ, այլ իբրեւ յԱստուծոյ առաջի Աստուծոյ ի Քրիստոս խօսիմք։
Սկսանիմք այսուհետեւ վերստին զանձինս ընծայեցուցանել. թէպէտ եւ ոչ պիտոյ իցեն մեզ՝՝, որպէս ոմանց՝ թուղթք ընծայութեան առ ձեզ կամ ի ձէնջ։
Իսկ որովհետեւ զայս աւետիս ունիմք, սիրելիք, սրբեսցուք զանձինս մեր յամենայն պղծութենէ մարմնոյ եւ հոգւոյ, կատարեսցուք զսրբութիւն ահիւն Աստուծոյ։
Այսուհետեւ, եղբարք իմ սիրելիք եւ անձկալիք, ուրախութիւն իմ եւ պսակ, այսպէս հաստատուն կացէք ի Տէր, սիրելիք։
Վասն որոյ մխիթարեցէք զմիմեանս եւ շինեցէք զիրեարս, որպէս եւ առնէքդ իսկ։
Բայց հաստատեալ եմ վասն ձեր, սիրելիք, ի լաւ անդր եւ որ լին է փրկութեամբ, զի թէպէտ եւ այսպէս խօսիմք։