32 Ի Դամասկոս ազգապետն Արետայ արքայի պահէր զքաղաքն Դամասկացւոց ունել զիս.
Եւ էր ոմն աշակերտ ի Դամասկոս Անանիա անուն. ասէ ցնա Տէր ի տեսլեան. Անանիա։ Եւ նա ասէ. Ահաւասիկ եմ, Տէր։
խնդրեաց ի նմանէ թուղթս ի Դամասկոս առ ժողովուրդսն. որպէս թէ զոք գտցէ զայնր ճանապարհաւ, արս կամ կանայս, կապեալս ածցէ յԵրուսաղէմ։
Յարեաւ Սաւղոս յերկրէ անտի, եւ աչօք բացօք ոչ զոք տեսանէր. զձեռանէ առեալ նորա՝ մուծին ի Դամասկոս։
ի ճանապարհս՝ բազում անգամ. վիշտս՝ ի գետոց, վիշտս՝ յաւազակաց, վիշտս՝ յազգէ, վիշտս՝ ի հեթանոսաց, վիշտս՝ ի քաղաքի, վիշտս՝ յանապատի, վիշտս՝ ի ծովու, վիշտս՝ ի սուտ եղբարց.