17 Զի որ պարծիցին՝ ի Տէր պարծեսցի։
Երանի՛ ոյք պահեն զիրաւունս, եւ առնեն զարդարութիւն յամենայն ժամ։
Քաղցեան եւ ծարաւեցան, եւ անձինք նոցա ի նոսին նուաղեցան։
եւ հոսեսցես. հողմք առցեն զնոսա եւ մրրիկք ցրուեսցեն. բայց դու ուրախ լիցիս ի Տէր՝ ի Սրբութիւնս Իսրայելի։
Արդարասցին՝ եւ Աստուծով փառաւորեսցի ամենայն զաւակ որդւոցն՝՝ Իսրայելի։
որ օրհնեսցի ի վերայ երկրի, զի օրհնեսցեն զԱստուած՝՝ ճշմարիտ. եւ որ երդնուցուն ի վերայ երկրի՝ երդուիցեն յԱստուած ճշմարիտ. զի մոռասցին զնեղութիւնս առաջինս, եւ ոչ եւս անկցի ի սիրտս նոցա։
եւ երդնուցու՝՝ թէ կենդանի է Տէր ճշմարտութեամբ եւ իրաւամբք եւ արդարութեամբ, օրհնեսցին նովաւ ազգք եւ նովիմբ գովեսցին։
Եւ ոչ այսչափ միայն, այլ եւ պարծիմք եւս յԱստուած ի ձեռն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի, որով եւ զհաշտութիւնն իսկ ընկալաք։
որպէս զի մի՛ պարծեսցի ամենայն մարմին առաջի Աստուծոյ։
զի որպէս եւ գրեալ է. Որ պարծին՝ ի Տէր պարծեսցի։
Զի թլփատութիւնն մեք եմք, որ Հոգւովն Աստուծոյ՝՝ պաշտեմք, եւ պարծիմք ի Քրիստոս Յիսուս, եւ ոչ ի մարմին պանծացեալ եմք։