ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 7:5 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
5 Եւ եզեն Սողոմոն զզոհսն, զուարակս քսան եւ երկու հազարս, եւ ոչխարս արօտականս հարեւր քսան հազարս. եւ արար զնաւակատիս տաճարին Աստուծոյ արքայ եւ ամենայն ժողովուրդն։
Եւ եզեն Դաւիթ՝՝ Տեառն զոհս, եւ մատոյց ողջակէզս Աստուծոյ՝՝ ի վաղիւն առաջնոյ աւուրն, զուարակս հազար, խոյս հազար, գառինս հազար, եւ զնուէրս նոցա եւ զզոհսն յաճախութեամբ ամենայն Իսրայելի։
եւ արդ ահա ես որդի նորա՝՝ շինեմ տուն անուան Տեառն Աստուծոյ իմոյ, սրբել զնա նմա, ծխել առաջի նորա խունկս եւ առաջադրութիւնս յամենայն ժամ, եւ մատուցանել ողջակէզս հանապազ առաւօտուց եւ երեկորին, եւ ի շաբաթս եւ յամսամուտս եւ ի տօնս Աստուծոյ մերոյ, յաւիտեան զայն յԻսրայելի։
Վասն զի Եզեկիաս սկսաւ տալ ի Յուդայ եկեղեցւոյն՝՝ զուարակս հազար եւ ոչխարս եւթն հազար. եւ իշխանքն սկսան տալ՝՝ ժողովրդեանն զուարակս հազար եւ ոչխարս տասն հազար. եւ սրբեցան ի քահանայիցն բազումք յոյժ։
Եւ արքայ Սողոմոն եւ ամենայն ժողովուրդն Իսրայելի եւ երկիւղածքն եւ ժողովեալքն նոցա՝՝ առաջի տապանակին զենուին զուարակս եւ ոչխարս որոց ոչ գոյր թիւ եւ ոչ համար ի բազմութենէն։
Եւ քահանայքն ըստ պահպանութեանն իւրեանց կացին, եւ Ղեւտացիքն նուագարանօք երգոցն Տեառն եւ Դաւթայ արքայի, խոստովան լինել առաջի Տեառն՝ զի յաւիտեան է ողորմութիւն նորա. օրհնութեամբքն Դաւթայ ի ձեռն նոցա. եւ քահանայքն հարկանէին փողս առաջի նոցա. եւ ամենայն Իսրայէլ յոտն կայր։
Եւ ի ձեռն առաջնորդին՝՝ եղիցին ողջակէզքն եւ զոհքն եւ սպանդքն՝ ի տօնս եւ յամսագլուխս եւ ի շաբաթս յամենայն տօնս տանդ Իսրայելի նա մատուսցէ զվասն մեղացն եւ զզոհսն եւ զողջակէզսն եւ զվասն փրկութեանն՝ քաւել զտունդ՝՝ Իսրայելի։