Ո՞վ իցէ ի ձէնջ որ երկնչի ի Տեառնէ, լուիցէ զձայն ծառայի նորա. որ գնային ընդ խաւար՝ եւ ոչ գոյր նոցա լոյս, յուսացեալք յանուն Տեառն եւ խրախուսեալք յԱստուած՝՝։
Եւ եկաց արքայ ի վերայ սեանն, եւ ուխտեաց ուխտ առաջի Տեառն երթալոյ զհետ Տեառն, եւ պահելոյ զպատուիրանս նորա եւ զվկայութիւնս նորա եւ զիրաւունս նորա յամենայն սրտէ եւ յամենայն անձնէ, կանգնել զբանս ուխտին գրելոյ ի մատենին յայնմիկ. եւ եկաց ամենայն ժողովուրդն յուխտի։
եւ ետես՝ եւ ահա կայր ի վերայ սեանն ըստ օրինի իւրում, եւ երգիչք եւ փողարք շուրջ զարքայիւ, եւ ամենայն ժողովուրդք երկրին խնդային եւ փողս հարկանէին փողովք, եւ պատառեաց Գոթողիա զհանդերձս իւր, աղաղակեաց եւ ասէ. Դաւ է, դաւ է։
(Վասն զի արար Սողոմոն խարիսխ պղնձի եւ եդ զնա ի մէջ սրահի տաճարին՝՝, ի հինգ կանգնոյ զերկայնութիւն նորա, եւ ի հինգ կանգնոյ զլայնութիւնն, եւ յերից կանգնոց զբարձրութիւն նորա. եւ եկաց ի վերայ նորա, անկաւ ի վերայ ծնգաց իւրոց առաջի ամենայն եկեղեցւոյն Իսրայելի, եւ ամբարձ զձեռս իւր յերկինս։)