Եւ արքայ Սողոմոն եւ ամենայն ժողովուրդն Իսրայելի եւ երկիւղածքն եւ ժողովեալքն նոցա՝՝ առաջի տապանակին զենուին զուարակս եւ ոչխարս որոց ոչ գոյր թիւ եւ ոչ համար ի բազմութենէն։
Եւ ա՛ռ Յովիդայէ քահանայ զգործ տանն ի ձեռն քահանայից Ղեւտացւոց. եւ կանգնեաց զհանապազորդեան պաշտօնեայս՝ զքահանայս եւ զՂեւտացիս զորս զատոյց Դաւիթ՝ ի տունն Տեառն, եւ մատոյց՝՝ ողջակէզս Տեառն, որպէս եւ գրեալ է յօրէնսն Մովսիսի, ուրախութեամբ եւ երգովք ի ձեռն Դաւթի։