ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 5:2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
2 Յայնժամ եկեղեցացոյց Սողոմոն զծերսն Իսրայելի եւ զամենայն իշխանս ցեղիցն, զառաջնորդս տոհմից որդւոցն Իսրայելի յԵրուսաղէմ, հանել զտապանակ ուխտին Տեառն ի քաղաքէն Դաւթի՝ նա է Սիոն։
Եւ պատմեցին Դաւթի եւ ասեն. Օրհնեաց Տէր զտունն Աբեդդարայ եւ զամենայն ինչ որ նորա վասն տապանակին Աստուծոյ։ Եւ չոգաւ Դաւիթ եւ եհան զտապանակն Տեառն ի տանէ Աբեդդարայ ի քաղաք Դաւթի ուրախութեամբ։
Առին եւ նոքա վիճակս, որպէս եւ եղբարքն իւրեանց որդիքն Ահարոնի, առաջի թագաւորին. եւ Սադովկ եւ Աքիմելէք՝ յիշխանաց տոհմից քահանայիցն, եւ ի Ղեւտացւոցն ցեղքն՝ որք կացին իբրեւ զեղբարսն իւրեանց զկրտսերագոյնսն՝՝։
Եւ գրեաց զնոսա Սամէաս որդի Նաթանայելի, դպիր Ղեւտացւոցն յանդիման արքայի եւ իշխանացն, եւ Սադովկայ քահանայի եւ Աքիմելեքայ որդւոյ Աբիաթարայ եւ իշխանք տոհմից քահանայիցն եւ Ղեւտացւոցն ի տանէ ազգին իւրեանց, մի մի առ որդիսն Եղիազարու, եւ մի մի առ որդիսն Իթամարայ՝՝։
Եւ ինքն Սաղոմովթ եւ եղբարք իւր ի վերայ ամենայն գանձուն սրբոյն սրբոց, զոր նուիրեաց Դաւիթ եւ իշխանք տոհմիցն՝ հարիւրապետք եւ հազարապետք եւ իշխանք զօրութեանցն,
Եւ ժողովեաց Դաւիթ զամենայն իշանսն Իսրայելի, զիշխանս դատաւորացն եւ զամենայն իշխանս օրամտիցն՝ ի սպաս անձնապահաց՝՝ թագաւորին, եւ զիշխանս հազարաւորացն եւ հարիւրաւորացն եւ գանձապահացն, որք էին ի վերայ ստացուածոցն նորա, եւ՝՝ զզօրաւորսն եւ զպատերազմօղս զօրավարացն յԵրուսաղէմ։
Եւ կատարեցաւ ամենայն գործն զոր արար Սողոմոն ի տանն Տեառն, եւ տարաւ ի ներքս Սողոմոն զսրբութիւնսն Դաւթի հօր իւրոյ. եւ զարծաթն եւ զոսկին եւ զսպասն ետ ի գանձս տանն Տեառն։
եւ Ղեւտացիքն սաղմոսանուագք, ամենեքեան յորդւոցն Ասափայ եւ Եմանայ եւ Իդիթունայ, եւ յորդւոցն նոցա եւ յեղբարցն նոցա, որք զգեցեալ էին զպատմուճանս բեհեզեղէնս, եւ տաւղօք եւ քնարօք եւ սրընգօք կային յարեւելից կողմանէ սեղանոյն, եւ ընդ նոսա քահանայք հարեւր եւ քսան՝ հարկանէին փողս.)