ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ ԵՐԿՐՈՐԴ 32:18 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
18 Եւ գոչեաց մեծաձայն Հրէարէն առ ժողովուրդն Երուսաղեմի որ էր ի վերայ պարսպին, օգնական լինել ինքեանց եւ կործանել զպարիսպն, զի վաղվաղակի՝՝ առցեն զքաղաքն։
Զի ամենեքեան զարհուրեցուցանեն զմեզ եւ ասեն. Լքցին ձեռք իւրեանց եւ մի՛ կատարեսցեն զգործս իւրեանց. եւ արդ զօրացուցի զձեռս իմ մինչեւ կատարեսցի գործս ի գլուխ՝՝։
Եւ խօսեցաւ Դաւիթ ընդ արսն որ շուրջ կային զնովաւ եւ ասէ. Զի՞նչ առնիցի առն որ հարկանիցէ զայլազգին զայն, եւ բառնայցէ զնախատինս յԻսրայելէ. զի զի՞նչ է այլազգին այն անթլփատ, զի նախատեաց զճակատս Աստուծոյ կենդանւոյ։