Եւ արկ Տէր ձեռն ի թագաւորն, եւ էր բորոտեալ մինչեւ ցօր մահուան իւրոյ. եւ նստէր ի տան ափփուսովթ, եւ Յովաթամ որդի արքայի էր ի վերայ տանն դատել զժողովուրդ երկրին։
Ահա հարեր զԻդումէաս՝՝, եւ հպարտացուցանէ զքեզ սիրտ քո ծանրութեամբ. նիստ այսուհետեւ ի տան քում, եւ ընդէ՞ր անկանիս դու ի չարութիւն, եւ սատակիցիս դու եւ Յուդաս ընդ քեզ։
Եւ արար յԵրուսաղէմ մենքենայս արուեստից ճարտարութեան՝ լինել ի վերայ պարսպաց եւ ի վերայ անկեանց, ձգել նետս եւ քարինս մեծամեծս։ Եւ լսելի եղեւ պատրաստութիւն նորա մինչեւ ի հեռաստան. վասն զի սքանչելի էր նա յօգնել մինչեւ զօրացաւ։
Եւ ոչ ըստ հատուցմանն զոր ետ նմա Աստուած՝ հատոյց անդրէն Եզեկիաս, այլ բարձրացաւ սիրտ նորա. եւ եղեւ ի վերայ նորա բարկութիւն, եւ ի վերայ Յուդայ եւ Երուսաղեմի։