Եւ ասէ Յովաս ցքահանայսն. Զամենայն արծաթ սրբութեանցն մտեալ ի տուն Տեառն, արծաթ՝ իւրաքանչիւր առն անցելոյ ի համարի ոգւոց, զամենայն արծաթ որ անկանիցի ի սիրտ մարդոյ բերել ի տուն Տեառն,
եւ ելին ի վերայ Յուդայ եւ հարստահարէին զնա. եւ դարձուցին զամենայն պատրաստութիւնն զոր գտին ի տան արքային, եւ զուստերս նորա եւ զդստերս նորա. եւ ոչ մնաց նմա որդի, բայց Ոքոզիաս միայն՝ կրտսերագոյն յորդիս նորա։
Եւ խնդրեցից ի նմանէ վրէժ զաւուրցն Բահաղիմայ յորս զոհէր նոցա. դնէր գինդս, եւ արկանէր զքառամանեակս իւր, եւ երթայր զհետ հոմանեաց իւրոց, եւ զիս մոռացեալ էր, ասէ Տէր։