Եւ ուրախ եղեւ ամենայն եկեղեցին, քահանայքն եւ Ղեւտացիքն եւ ամենայն ժողովուրդն Յուդայ, եւ որք գտան անդ՝՝ յԻսրայելէ, եւ եկքն որք եկեալ էին յերկրէն Իսրայելի, եւ բնակիչքն Յուդայ։
Եւ ետուն արծաթ քարահատացն եւ հիւսանցն, եւ կերակուրս եւ ըմպելիս եւ ձէթ Սիդոնացւոց եւ Տիւրացւոց, եւ բերէին փայտս մայրս ի Լիբանանէ ընդ ծով ի Յոպպէ, որպէս եւ հրամայեաց նոցա Կիւրոս թագաւոր Պարսից։
Եւ յարեաւ Յովնան փախչել ի Թարսիս յերեսաց Տեառն. էջ ի Յոպպէ եւ եգիտ նաւ որ երթայր ի Թարսիս, ետ գինս եւ եմուտ ի նա՝ նաւել ընդ նոսա ի Թարսիս յերեսաց Տեառն։