Ես բարկացեալ էի ի վերայ ժողովրդեան իմոյ, զի պղծեցին՝՝ զժառանգութիւն իմ. ես մատնեցի զնոսա ի ձեռս քո, եւ դու ոչ արարեր ի վերայ նոցա ողորմութիւն. ծանրացուցեր զլուծ ծերոց յոյժ.
Եւ խօսեցան ընդ նմա մանկտին սննդակիցքն նորա. Այսպէս խօսեսցիս ընդ ժողովրդեանն որ խօսեցաւ ընդ քեզ եւ ասաց. Հայր քո ծանրացոյց զլուծն մեր, եւ դու թող մեզ. այսպէս ասասցես. Փոքր մատնս իմ ստուարագոյն է քան զմէջ հօր իմոյ.