Եւ յարեաւ գնաց Դաւիթ եւ ամենայն ժողովուրդ նորա ընդ նմա յիշխանացն Յուդայ ի զառիվերն ընդ որ ել տապանակն՝՝ Աստուծոյ, յորոյ վերայ կոչեցաւ անուն Տեառն Աստուծոյ զօրութեանց, որ նստի ի քերովբէս ի վերայ նորա։
Եւ այր մի մարգարէանայր յանուն Տեառն. Ուրիա որդի Սամեայ ի Կարիաթարիմայ. եւ մարգարէացաւ ի վերայ քաղաքիս այսորիկ, եւ ի վերայ երկրիս այսորիկ ըստ ամենայն բանից Երեմիայի։
Եւ անցցեն սահմանքն եւ պատեսցեն առ եզերբն որ հայի ընդ ծով ի հարաւոյ, ի լեռնէն որ հանդէպ Բեթորոնի է ընդ հարաւոյ, եւ եղիցին նորա ելք ի Կարիաթբաաղ, այն է Կարիաթարիմ քաղաք որդւոցն Յուդայ. եւ այն է եզր ընդ ծովակողմն։