20 Եւ ի ժամանակի իւրում մեռանէր. եւ ասեն ցնա կանայքն որ շուրջ զնովաւն կային. Մի՛ երկնչիր, զի ուստր ծնար։ Եւ ոչ ետ պատասխանի, եւ ոչ իմացաւ սիրտ նորա։
Եւ չուեաց ի Բեթելայ. եւ եղեւ իբրեւ մերձեցաւ ի Քաբրաթա երկիր, մտանել՝՝ յԵփրաթա, ծնաւ Ռաքէլ, եւ դժուարածին եղեւ ի ծննդեանն։
Բացից առակաւ զբերան իմ, եւ խօսեցայց զառակս ի սկզբանէ։
Կին յորժամ ծնանիցի, տրտմութիւն է նմա, զի հասեալ է ժամ նորա. այլ յորժամ ծնցի զմանուկն, ոչ եւս յիշէ զնեղութիւնն վասն խնդութեանն, զի ծնաւ մարդ յաշխարհ։
Եւ նու նորա, կին Փենեէսի, յղի էր մերձ ի ծնունդս. իբրեւ լուաւ զգոյժն եթէ առաւ տապանակն Աստուծոյ, եւ թէ մեռաւ սկեսրայրն նորա եւ այր իւր, ելաց եւ ծնաւ, զի պատեցան զնովաւ երկունք իւր։