ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆՑ ԱՌԱՋԻՆ 30:16 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)
16 Եւ իջոյց զնա անդր. եւ ահա նոքա ցրուեալ էին ընդ երեսս ամենայն երկրին, ուտէին եւ ըմպէին եւ տօնէին ամենայն աւարօքն մեծամեծօք, զոր առին յերկրէն այլազգեաց եւ յերկրէն Յուդայ։
Եւ պատուէր ետ Աբիսողոմ մանկտւոյ իւրում եւ ասէ. Տեսէք, յորժամ զուարթասցի սիրտն Ամոնայ ի գինւոյ, եւ ասացից ձեզ. Հարէք զԱմոն եւ սպանէք զնա, մի՛ երկնչիք. զի ո՞չ ապաքէն ես իցեմ որ հրամայիցեմ ձեզ. քաջալերեցարուք եւ լերուք յորդիս զօրութեան։
Եւ նոքա արարին ուրախութիւն եւ ցնծութիւն. սպանանէին զուարակս եւ զենուին ոչխարս. զի կերիցեն միս եւ արբցեն գինի. եւ ասասցեն. Կերիցուք եւ արբցուք՝ քանզի վաղիւ մեռանիմք։
եւ խօսեցաւ ընդ նոսա՝ եւ ասէ. Ընչիւք բազմօք երթիցեն ի տունս իւրեանց՝՝, եւ անասուն բազում յոյժ, եւ արծաթ եւ ոսկի, եւ պղինձ եւ երկաթ, եւ հանդերձ բազում յոյժ բաժանեցան աւար ի թշնամեաց ընդ եղբարս իւրեանց՝՝։
Եւ ասէ ցնա Դաւիթ. Եթէ իջուցանիցե՞ս զիս ի գեդդուրն յայն։ Եւ ասէ ցնա Եգիպտացին. Երդուիր ինձ եթէ ոչ սպանցես զիս, եւ ոչ մատնեսցես զիս ի ձեռս տեառն իմոյ, եւ իջուցից զքեզ ի գեդդուրն։ Եւ երդուաւ նմա։՝՝